W Polsce znajduje się wiele urzędów zajmujących się kontrolą i regulacją sektora bankowego jak i relacji pomiędzy bankami a konsumentami. Są wśród nich między innymi Komisja Nadzoru Finansowego, Komisja Stabilności Finansowej, Rzecznik Finansowy, Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, czy Rzecznik Praw Obywatelskich. Wszystkie te instytucje w ramach swojej działalności są zainteresowane sprawą hipotecznych kredytów indeksowanych, czy też denominowanych do franka szwajcarskiego, a dokładniej rozwiązaniem problematycznej sprawy kredytów frankowych. W poniższym artykule postaram się przybliżyć ostatnią propozycję Komisji Nadzoru Finansowego w sprawie ugód pomiędzy bankami a frankowiczami.

Zanim przejdę do opisywania wspominanej powyżej propozycji, warto na początek wspomnieć czym dokładnie zajmuje się Komisja Nadzoru Finansowego. Komisja Nadzoru Finansowego sprawuje nadzór nad sektorem bankowym, rynkiem ubezpieczeniowym, kapitałowym, emerytalnym, nadzór nad instytucjami płatniczymi i biurami usług płatniczych, instytucjami pieniądza elektronicznego oraz nad sektorem kas spółdzielczych. Do zadań Komisji należy ponadto podejmowanie działań służących prawidłowemu funkcjonowaniu rynku finansowego, stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między uczestnikami rynku finansowego, w szczególności sporów wynikających ze stosunków umownych między podmiotami podlegającymi nadzorowi Komisji a odbiorcami usług świadczonych przez te podmioty, wykonywanie innych zadań określonych ustawami, udział w przygotowywaniu projektów aktów prawnych w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym, podejmowanie działań edukacyjno-informacyjnych w zakresie funkcjonowania rynku finansowego, czy podejmowanie działań mających na celu rozwój rynku finansowego i jego konkurencyjności. Celem nadzoru nad rynkiem finansowym jest zapewnienie prawidłowego funkcjonowania tego rynku, jego stabilności, przejrzystości oraz bezpieczeństwa, zaufania do rynku finansowego, a także zapewnienie ochrony interesów uczestników tego rynku. Nadzór nad działalnością Urzędu Komisji sprawuje Prezes Rady Ministrów. Obecny Przewodniczącym Komisji Nadzoru Finansowego jest pan Jacek Jastrzębski i to właśnie on wyszedł z propozycją ugodowego załatwienia sprawy frankowej.

Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego zaproponował by potraktować kredyt frankowy tak jak złotowy, oprocentowany stawką WIBOR powiększoną o stosowaną historycznie marżę banku. Takie rozwiązanie miałoby spowodować, że kredytobiorca wraz z bankiem podzieli się stratą i w ten sposób zakończy spór frankowy. Propozycję KNF frankowicze przyjęli sceptycznie z kilku powodów. Po pierwsze, uważają oni, iż jest ona spóźniona o co najmniej kilka lat, zauważając przy tym, że podobną propozycje frankowicze przedstawili w sejmie już w 2015 roku. Została ona jednak odrzucona przez parlamentarzystów. Po drugie, według kredytobiorców ta propozycja ma przynieść korzyść przede wszystkim bankom, a nie frankowiczom, którzy przez lata byli jako jedyni obciążani zawyżonymi kosztami kredytu. I wreszcie po trzecie, zarówno frankowicze jak i ich pełnomocnicy, słusznie zauważają, iż obecna, korzystna linia orzecznicza w sprawa frankowych pozwala na dalej idące korzyści, niż te zaproponowane przez KNF. Frankowicze nie mają wątpliwości, że proponowane rozwiązanie nie jest dla nich korzystne. Większość banków jeszcze nie odniosła się do propozycji przedstawionej przez KNF. Traktując ją niejako jako zaproszenie do dyskusji na temat rozwiązania problemu kredytów frankowych. Problemu, który banki niejako same sobie stworzyły, a którego przez bardzo długi czas nie chciały ugodowo rozwiązać. Obecnie w sytuacji, kiedy to frankowicze wygrywają w Sądach, banki znalazły się niejako pod ścianą i starają się znaleźć rozwiązanie, które pozwoli im nie stracić milionów na sprawach frankowych. Czy propozycję KNF frankowicze potraktują poważnie i zgodzą się na ugody z bankami? Na odpowiedź na to pytanie przyjdzie nam jeszcze trochę poczekać